இந்திய கிளாசிக்கல் நடனம் எவ்வாறு அன்பைக் கொண்டாடுகிறது

மனநிலை மற்றும் உருவகம்

நாவியா நடராஜன் | பாரதநாட்டியம் நடனக் கலைஞர்

“அவள் உதடுகள் புதிய சிவப்பு மொட்டுகள்,

அவளுடைய கைகள் டெண்டிரில்ஸ்,

பொறுமையற்ற இளைஞர்கள் தயாராக உள்ளனர்

அவளது கைகால்களில் மலர “

[Shakuntala and the ring of recollection

Translated by Babara Stoler Miller]

காளிதாசாவின் இந்த வரிகளை ஒருவர் படிக்கும்போது, ​​ஒருவர் அன்பின் உயிருள்ள, சுவாசத்தை அனுபவிக்கிறார். இது ஸ்ரிங்கரா.

கவிதை, சிற்பம் மற்றும் ஓவியம் ஆகியவை மகிழ்ச்சியைத் தூண்டும். நவரசாக்களில் ஒருவரான ஸ்ரிங்கரா அடுக்கு மற்றும் ஆழமானது. அதை ஆங்கிலத்தில் வரையறுப்பது அதை கட்டுப்படுத்துவதாகும். பெரும்பாலும் ‘காதல்’ என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டாலும், இது மிகவும் நுணுக்கமானது – இது அழகு, ஏக்கம், ஆர்வம், பிரிப்பு, சிற்றின்பம், சிற்றின்பம் மற்றும் தெய்வீக அன்பு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது.

காளிதாசாவின் படைப்புகளில் இருந்தாலும், ஜெயதேவாவின் கீதா கோவிந்தாதமிழ் சங்கக் கவிதை, அல்லது அமரு சதகாஸ்ரிங்காராவின் சாராம்சம் இயற்கை, உணர்ச்சி மற்றும் நுட்பமான படங்கள் மூலம் தூண்டப்படுகிறது.

கஜுராஹோ, கொனார்க் மற்றும் பெலூர் கோயில்கள் இந்திய கலையில் ஸ்ரீங்கரா ராசாவின் மிகச்சிறந்த பிரதிநிதித்துவங்களாக நிற்கின்றன. கலைஞர்களாக, இந்த பதிவுகளை நாங்கள் கவனித்து உள்வாங்குகிறோம், அவற்றை நம் ஆழ் மனதில் குடியேற அனுமதிக்கிறோம், பின்னர் நாம் உருவாக்கும் துண்டுகளில் அவை வெளிவர வேண்டும்.

கஜுராஹோ, கொனார்க் மற்றும் பெலூர் கோயில்கள் இந்திய கலையில் ஸ்ரீங்கரா ராசாவின் மிகச்சிறந்த பிரதிநிதித்துவங்களாக நிற்கின்றன | புகைப்பட கடன்: ஸ்ரீநாத் மீ

ஆரம்பகால இந்திய சினிமா கூட ஸ்ரிங்கராவைக் காட்டியது. எனது நடனக் கலை, குறிப்பாக வர்ணமைகள், சில திரைப்படப் பாடல்களின் பாடல் கிளாசிக்ஸைப் பற்றி என் அம்மா பேசிய தருணங்களால் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. என்னைப் பொறுத்தவரை, ஸ்ரிங்கரா என்பது காதலர்களைப் பற்றியது மட்டுமல்ல – இது ஒரு முழுமையான அழகியல் அனுபவம்.

பல இலக்கிய வசனங்களின் அழகு விளக்கத்திற்கான அவர்களின் திறந்த தன்மையில் உள்ளது, இது வாசகருக்கு அவற்றின் சொந்த அர்த்தத்தைக் கண்டுபிடிக்க அனுமதிக்கிறது. ஒன்றில் அமருஷதகம் (காதல் கவிதைகளின் தொகுப்பு), நான்கு கோடுகள் ஒரு உறவில் நுட்பமான மற்றும் தவிர்க்க முடியாத சறுக்கலைக் கைப்பற்றுகின்றன. வித்தியாசமாகப் பார்த்தால், இது ஒரு கதையாக மாறும் – காலப்போக்கில் காதல் அரிக்கும், ம silence னத்தை நெருங்கிய தன்மையை மாற்றும். ஒரு செயல்திறனுக்காக, இழந்தவற்றின் எடையை அங்கீகரித்து, தங்க வேண்டியதன் அவசியத்தை பெண் இனி உணரவில்லை என்று நான் விளக்கினேன். அமைதியான தீர்மானத்துடன், சில புறப்பாடுகள் முடிவுகள் அல்ல, ஆனால் தொடக்கங்கள் என்ற தெளிவுடன், அவள் முன்னேறத் தேர்வு செய்கிறாள்.

திவ்யா தேவகுப்தபு | புகைப்பட கடன்: ராமநாதன் ஐயர்

நயிகாவுக்குள்

திவ்யா தேவகுப்தபு | பாரதநாட்டியம் கலைஞர்

ஸ்ரிங்கரா ராச ராஜா (ராசாஸின் ராஜா), ஏனென்றால் காதல் அனைத்தும் உள்ளடக்கியது.

கர்நாடக இசை மற்றும் பாரதநாட்டியம் ஆகியவற்றில் நாம் பாடும் மற்றும் நடனமாடும் பெரும்பாலான கவிதைகளில், உண்மையான நிறைவேற்றத்தை எல்லையற்றதை நோக்கி உள்நோக்கி செல்லும் பயணங்களில் மட்டுமே காண முடியும் என்பதை கவிஞர்கள் புத்திசாலித்தனமாக புரிந்து கொண்டனர். நயிகா அல்லது கதாநாயகி நம் அனைவரிடமும் இருக்கும் தேடுபவருக்கு ஒரு அடையாளமாக நிற்கிறது.

அவர்கள் இந்த ஞானத்தை வாழ்க்கை தேடுவதாக வெளிப்படுத்தினர் ஜீவத்மா (ஆன்மா) ஒன்றிணைவதற்கு ஏங்குகிறது பர்மத்மா (தெய்வீக) மற்றும் நயிகா (கதாநாயகி) நம் அனைவரிடமும் இருக்கும் தேடுபவருக்கு ஒரு சின்னம்.

பெண்பால் என்பது உணர்ச்சியை (பாவா) உணரவும் வெளிப்படுத்தவும் நமது திறமையாகும், மேலும் ஒரு நயிகா அனுபவிக்கும் வரம்பு அவளுடைய விராஹா (பிரித்தல்), மற்றும் அவரது நிலை. என்னைப் பொறுத்தவரை, ஒரு நயிகா ஒரு உணர்ச்சிபூர்வமான நிலைக்கு மிக அழகான உருவகமாகும் – ஏனெனில், பாலினத்தைப் பொருட்படுத்தாமல் தெய்வீக பெண்பால் அவள்.

சுய-அன்பு என்பது நாம் யார் என்பதை முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்வதாகும் | புகைப்பட கடன்: சிறப்பு ஏற்பாடு

இன்று, ‘சுய-அன்பு’ என்ற யோசனை எல்லா இடங்களிலும் உள்ளது. சுய-அன்பு என்பது தீர்ப்பு இல்லாமல் நாம் யார் என்பதை முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்வதாகும். வாழ்க்கை, அன்பு மற்றும் உறவுகள் ஆகியவற்றின் இந்த முழுமையைப் பற்றி எங்கள் வாக்யேயகரஸ் எழுதினார்-இது நகைச்சுவையான ஜாவாலிஸில் அன்றாட வாழ்க்கையாக இருந்தாலும், அல்லது தெய்வீக பெண்பால் (ராதா) மற்றும் தெய்வீக ஆண்பால் (கிருஷ்ணா) ஆகியவற்றுக்கு இடையில் இறுதி காதல் நாடகம் அஷ்டபாடிஸ்அல்லது க்ஷேத்யாவின் படாம்களில் முதிர்ந்த உறவுகளின் உணர்ச்சி நிலைகள்.

எங்கள் கவிதைகளை உண்மையிலேயே பாராட்டவும் புரிந்துகொள்ளவும் சரணடைதல் மற்றும் அனைத்து உணர்ச்சிகளையும் ஏற்றுக்கொள்வது – கோபம், பொறாமை, துக்கம், விரக்தி, பயம் மற்றும் பல. மற்றொரு மனிதனின் காரணமாக நாம் அன்பை அனுபவிக்கிறோம் என்று நாங்கள் நினைத்தாலும், மற்றதைப் பற்றிய நமது கருத்து உண்மையில் நமது உள் அனுபவம். எங்கள் இறுதி மகிழ்ச்சி அல்லது ஆனந்தா இன்னொருவரின் இருப்பதால் நடக்காது, அது நடக்கும், ஏனென்றால் அந்த உள் காதலன் நமக்குள் இருப்பதைக் காணலாம்! மேலும், அதுதான் நமது கவிதையின் சாராம்சம், எங்கள் காதலனுடன் ஒன்றிணைவதற்கான ஏக்கம்.

இன்றைய உலகில், ஆண்களும் பெண்களும் உணர்வை விட கேள்வி மற்றும் கிளர்ச்சியின் ஒரு இடத்திலிருந்து அனைத்தையும் பகுப்பாய்வு செய்ய நிபந்தனை விதிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

21 ஆம் நூற்றாண்டில் வளர்க்கப்பட்ட ஒரு பெண்ணாக, நானும் இதற்கு உட்பட்டேன். எவ்வாறாயினும், இந்த பாடல்களில் நடைமுறை, ஆய்வு மற்றும் பல்வேறு நயிகாக்களாக மாறுவது எனது உள் பெண்பால் சுயத்துடன் ஆழமாக இணைக்க எனக்கு ஒரு வாய்ப்பை அளித்தது. பாதிக்கப்படக்கூடிய மற்றும் உணர்வாக மாறுவதற்கு, கருணை, இரக்கம் மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ளல் ஆகியவற்றுடன் என்னுடனான எனது உறவை வழிநடத்த ஞானத்தைக் கண்டறிய எனக்கு உதவுகிறது.

என்னைப் பொறுத்தவரை, பல்வேறு நயிகாக்கள் நாம் ஒவ்வொரு நாளும் அனுபவிக்கும் பல உணர்ச்சி நிலைகள். சில நாட்களில் நாங்கள் ‘கந்திதா’, மற்றவர்கள் மீது நாம் ‘ஸ்வாதினபதிகா’. நாம் சலசலப்பை நிறுத்தும்போது, ​​இடத்தை வைத்து, நம் உணர்ச்சிகளை உணரும்போது, ​​நாங்கள் நயிகாவாகிறோம், அங்கு ஒழுக்கநெறி, தீர்ப்பு அல்லது பொருத்தப்பாடு இல்லை. அன்பு, உள்ளடக்கம் மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ளல் மட்டுமே. என்னைப் பொறுத்தவரை, இது சுய காதல் ..

மனைவி மற்றும் நடனம் கூட்டாளர் அஸ்வதி | புகைப்பட கடன்: ஷாஜு ஜான்

படைப்பு பிணைப்பு

என். ஸ்ரீகாந்த்

பாரதநாட்டியம் நடனக் கலைஞர்

எனது ஆரம்ப ஆண்டுகள் மெலட்டூரில் கழித்தன, கோடை விடுமுறைகள் பகவதா மேளா பயிற்சியால் நிரம்பியிருந்தன. நான் ஆறு வயதில் நடிக்கத் தொடங்கினேன், கதாநாயகியாக (சந்திரமதி) என் முதல் பாத்திரம் 12 வயதில் இருந்தது. சில நாடகங்களில் ஸ்ரீங்காரத்தை வெளிப்படையாகக் காண்பிக்கும் கதாபாத்திரங்கள் இருந்தன. எனது முதல் பகவதா மேளா குரு கிருஷ்ணமூர்த்தி சர்மா சம்போகா/ரதி ஹஸ்தாஸைக் கற்பிப்பார், மேலும் அவரது வெளிப்பாடுகளை நகலெடுக்கும்படி என்னிடம் கேட்பார். அவற்றில் சிலவற்றை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியாதபோது, ​​அவர் புன்னகைத்து, “நீங்கள் அனுபவத்துடன் புரிந்துகொள்வீர்கள்” என்று கூறுவார்.

அந்தத் துண்டுகளைப் பற்றி பேசுவது அல்லது விளக்குவது அந்த நேரத்தில் ஆசிரியர்களுக்கு ஒருவித சங்கடமாக இருந்தது, ஏனெனில் பகவதா மேளா ஒரு சடங்கு கலை வடிவமாக இருப்பதால், ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு புனிதத்தன்மை இணைக்கப்பட்டுள்ளது.

பாரதநாட்டியத்தின் மாணவராக, எனது முதல் குரு ஒரு நாட்டுவனார், அவர் வயதுக்கு ஏற்ற பொருட்களை மட்டுமே கற்பித்தார். எனவே, ஸ்ரிங்கராவை வாழ்க்கை அனுபவத்திலிருந்து கற்றுக்கொள்ள வேண்டியிருந்தது.

தி அஷ்டபாடி ஜெயதேவாவின், ‘சாகி ஹீ’, ஸ்ரீகாந்த் மற்றும் அஸ்வதி | புகைப்பட கடன்: சிறப்பு ஏற்பாடு

அஸ்வதி முதன்முதலில் என் மாணவராக இருந்தார், நாங்கள் திருமணம் செய்வதற்கு முன்பே நாங்கள் ஒன்றாக நடித்தோம். அந்த நேரத்தில், நான் அவளுக்கு நிறைய கந்திதா நயிகா படம்களைக் கற்பித்தேன். அவள் காதலனைத் துடைப்பதில் நல்லவள் என்று நான் அவளை கிண்டல் செய்தேன். ஸ்பாரிங் ஹீரோ மற்றும் கதாநாயகி பின்னர் வாழ்க்கை பங்காளிகளாக மாறியது முரண்பாடாக இருக்கிறது. திருமணத்திற்குப் பிறகு, நாங்கள் மேடையில் ஸ்ரீங்காராவை அதிகம் ஆராயத் தொடங்கினோம், எங்களுக்கு பிடித்த துண்டுகளில் ஒன்று அஷ்டபாடி ஜெயதேவாவின், ‘சாகி ஹீ’, நாங்கள் முதலில் ஒரு டூயட் என்று முன்வைத்தோம்.

இன்று, சி.ஆர்ங்காராவின் எண்ணற்ற வடிவங்களை வெளிப்படுத்தும் மாணவர்களுக்கு – நுட்பமானதிலிருந்து தீவிரமானது வரை – ஒரு குறிப்பிட்ட வழியில் நடந்து கொள்ளும் கதாநாயகி/ஹீரோவின் ஆன்மாவுடன் தொடர்புபடுத்துவது அவர்களுக்கு சில நேரங்களில் கடினம். அவள் ஏன் எப்போதும் தன் காதலனுக்காகக் காத்திருக்கிறாள், அவள் ஏன் தன் நண்பனை தூதராக அனுப்ப வேண்டும் என்ற கேள்விகளை நாங்கள் அடிக்கடி கேட்கிறோம். இது ஒரு பழைய கலவை என்றால், அந்த சகாப்தத்தின் உணர்திறன் மற்றும் அந்த கதாபாத்திரங்களை நாம் சேதப்படுத்த முடியாது. முற்போக்கான எண்ணங்களை சித்தரிக்க, சமகால கவிதைகளைத் தேர்ந்தெடுப்பது நல்லது.

மேடையில் நிகழ்த்தும் போது, ​​எங்கள் குருக்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட ஓசித்யத்தை (அலங்கார) பராமரிக்க கற்றுக் கொடுத்தனர். மோசமான மற்றும் சிற்றின்பத்திற்கு இடையிலான வரி மிகவும் மெல்லியதாகும். இது அகநிலை விஷயமாக இருந்தாலும், ஸ்ரீங்காராவின் சித்தரிப்பை மேடையில் வைத்திருக்க விரும்புகிறோம்.

அமிர்தா லஹிரி | புகைப்பட கடன்: சிறப்பு ஏற்பாடு

நடனம் மூலம் அதைச் சொல்கிறது

அமிர்தா லஹிரி

குச்சிபுடி நடனக் கலைஞர்

அன்பின் எந்த அம்சத்தையும் என்னைக் கண்டுபிடி, அதை வெளிப்படுத்தக்கூடிய ஒரு நடனம் இருக்கும். இது ஏக்கமாக இருந்தாலும், பொறாமை, கோரப்படாத அன்பு, ஒரு இரகசிய சந்திப்பின் விவரங்களை ஒரு நண்பரிடம் சொல்வது, ஒருவரின் புதிய காதல் பற்றி கிசுகிசுக்கும், அல்லது அவரது உணர்வுகளைப் பற்றி வெட்கப்படாத ஒரு பெண்ணாக இருந்தாலும், கிளாசிக்கல் நடனம் அனைத்தையும் வெளிப்படுத்தும் திறமை மற்றும் நுட்பத்தைக் கொண்டுள்ளது. பாதிப்பு என்பது உண்மையிலேயே உற்சாகமான கலையை உருவாக்குகிறது, அது ஸ்ரிங்கராவில் மிகவும் தெளிவாகத் தெரிகிறது – காதல்.

ஸ்ரிங்கரா ரசராஜ் என்று கருதப்படுகிறார், நல்ல காரணத்திற்காக. ராசா பார்ப்பதற்கும் அனுபவத்திற்கும் மிகவும் சுவாரஸ்யமாக இல்லை, ஆனால் செல்லவும் கடினமாக உள்ளது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, கலை வாழ்க்கையை பிரதிபலிக்கிறது. சுவாரஸ்யமாக, பாடல்கள் விராஹா அல்லது பிரித்தல் தொழிற்சங்கத்தைப் பற்றியதை விட பணக்காரர், அல்லது சம்போகா.

படம் மற்றும் ஜாவாலிஸ் ஆகியவை அன்பின் ஒவ்வொரு நுணுக்கத்தையும் சிறப்பாக வெளிப்படுத்தும் கவிதைகள். ஒன்றில், கதாநாயகி கூறுகிறார், ‘நாங்கள் ஆற்றின் அருகே இருந்தபோது, ​​சூரிய அஸ்தமனத்தில், அவரது உடல் தங்கத்தைப் போல பளபளப்பைக் கண்டேன், நான் அவருக்குக் கொடுத்தேன் (தமிழ் படம்’ நெட்ரு வெரன் எண்ட்ரே ‘). மற்றொரு பாடலில், ‘அவர் என் வீட்டு வாசலுக்கு வந்தால், நான் அவருக்கு முன்னால் நிற்க {நிற்க வேண்டும், செறிவு இழக்காமல், நான் அவனது கைகளைப் பிடித்து, உள்ளே கொண்டு வந்து படுக்கையில் உட்கார வைப்பேன். மகிழ்ச்சியுடன், ஓ நண்பரே, நான் என் மார்பை அவனது மார்பில் வைத்திருப்பேன், அவரைப் பிடுங்குவேன் (‘வலாபு டாட்சா நெரேன்’ – க்ஷேத்யாவின் தெலுங்கு கவிதை).

இந்த கவிதைகளில் பெரும்பாலானவற்றின் ஆசிரியர்கள் ஆண்கள் – தர்மபுரி சுப்பையார், க்ஷேத்யியா மற்றும் ஜெயதேவா. அவர்கள் ஒரு பெண் குரலில் எழுதுகிறார்கள், மேலும் ஒரு பெண் உணர்ச்சிகளின் புரிதல் மற்றும் கொண்டாட்டத்தில் ஒருவர் ஆச்சரியப்படுகிறார். இறுதியில், பாலினம் ஒரு பொருட்டல்ல, அன்பிலோ, கலையிலோ இல்லை.

பார்ப்பதற்கும் அனுபவிப்பதற்கும் ராசா மிகவும் சுவாரஸ்யமாக இல்லை | புகைப்பட கடன்: சிறப்பு ஏற்பாடு

குச்சிபுடியில், காதல் ஒரு வியத்தகு மற்றும் மாறும் பரிமாணத்தை எடுத்துக்கொள்கிறது. குச்சிபுடி கதாபாத்திரங்களில் மிகவும் பிரபலமான சத்யபாமா, கிருஷ்ணரின் பெருமை ஆனால் பொறாமை கொண்ட மனைவி. ஒருவரின் ஈகோவை விட்டுக்கொடுப்பதற்கான ஒரு பாடம் அவரது கதை. அவள் வருத்தப்படுகிறாள், ஏனென்றால் கிருஷ்ணா ருக்மினியை அவள் மீது விரும்பினான். இதேபோன்ற தீம் மூலம் இயங்குகிறது கீதா கோவிந்தாகிருஷ்ணருடன் மட்டுமே இருக்க வேண்டும் என்ற தனது விருப்பத்தின் காரணமாக ராதா பாதிக்கப்படுகிறார். வாழ்க்கையிலும் அன்பிலும், மகிழ்ச்சியின் திறவுகோல் விடுவிப்பதே என்பதை ஒருவர் அறிந்துகொள்கிறார்.

நடனத்தில், காதல் மற்றும் கற்பனை காதலர்களின் பல சூழ்நிலைகள் உள்ளன. அவருக்கு நம்முடைய எதிர்வினைகளில் மட்டுமே பிரியமானவர் இருக்கிறார்.

சுவாரஸ்யமான விஷயம் என்னவென்றால், அன்பின் தனிப்பட்ட அனுபவத்தின் நுணுக்கங்கள். நண்பரான சாகி மிக முக்கியமானது. நயிகாவின் புகார்களை, அவளது தற்பெருமை, அவளது கெஞ்சல், மற்றும் அவளுடைய வலியைக் கேட்கிறாள். உண்மையான ஹீரோ இல்லை. இந்த பயணத்தின் முக்கிய பங்குதாரர், ஏனென்றால் அவர் அன்பின் இந்த அனுபவங்களில் சாட்சி மற்றும் வழிகாட்டியாக இருக்கிறார்.

பல நூற்றாண்டுகளாக, இந்த வெளிப்பாடு நூற்றுக்கணக்கான நடனக் கலைஞர்களால், பெரும்பாலும் பெண், ஆனால் சில ஆண், மேடையில் மிக அழகான மற்றும் பாதிக்கப்படக்கூடிய உணர்ச்சியைக் கொண்டுவரத் துணிந்த சில ஆண்களால் பூரணப்படுத்தப்பட்டு விரிவாக உள்ளது – காதல்.